woensdag 12 oktober 2011

Verlegen in groepssituaties

Verlegen in groepssituaties  (overgenomen uit nieuwsbrief JMouders)


Mijn dochter (6 jaar) is heel erg verlegen en vooral in groepssituaties komt dat naar voren. Sinds kort zit ze op hockey. Zij wil dat zelf graag en zegt ook dat ze het leuk vindt. Tijdens de eerste training heeft ze de hele tijd aan de kant staan te huilen. Nu zijn we vier lessen verder en ze doet wel mee met de training, maar vooral met de onderdelen waar ze alleen of met een ander meisje de technieken oefent. De warming-up en een klein partijtje (3 tegen 3) lukt haar niet. Ze huilt niet meer, maar staat stijf van de spanning naast de kant. Ze maakt op het veld een ongelukkige indruk en loopt erg verkrampt.

Als de training voorbij is, loopt ze blij naar me toe en zegt het leuk gevonden te hebben. Ik probeer haar te stimuleren, maar niet te overvragen. Ze heeft duidelijk al een vooruitgang gemaakt sinds de eerste keer. Thuis probeer ik met haar te oefenen, maar vaak wil ze dat niet. Ik leg er geen druk op, dus dan oefenen we niet. Hoe kan ik haar stimuleren ook met de groepsactiviteiten mee te doen? Maar eigenlijk vind ik de belangrijkste vraag: hoe kan ik haar er echt van laten genieten en meer zelfvertrouwen geven?

Tischa Neve, J/M opvoedcoach en kinderpsycholoog:


Jouw dochter laat in dit voorbeeld eigenlijk heel mooi zien hoe het voor haar werkt. Ze zegt zonder woorden: ‘Ik wil iets wel heel graag, maar vind het meedoen aan groepsactiviteiten heel moeilijk. Ik ga het wel proberen en heb de tijd nodig om het allemaal te durven; ik zet wel elke keer weer een klein stapje. Als ik klaar ben, ben ik blij en trots dat ik het heb gedaan en dus ook echt blij als ik naar mama loop.’

Je kunt haar proberen te pushen en met haar oefenen, maar het lijkt erop dat ze vooral tijd en begrip nodig heeft. Heel goed dus dat je er geen druk op legt. Ze heeft begrip en tijd nodig van jou, maar ook van de trainer. De ruimte om het in haar tempo te doen en zo langzaam vertrouwd te raken en aan te sluiten bij de groep.

o Vertel haar hoe het kennelijk voor haar werkt (zie hierboven). Vraag haar of dat klopt. Vertel haar dat het oké is en dat ze haar eigen tempo mag kiezen. Dat kan rust geven.

o Laat haar weten dat je erop vertrouwt dat het helemaal goed komt. Noem eerdere (groeps)dingen die ze heel moeilijk vond en toch gedaan heeft en met succes. Beschrijf hoe ze nu na een paar trainingen al meer durft dan de eerste keer. Kortom: richt je niet op dat wat nog níet lukt, maar juist op alle kleine dingen die al wél lukken. Dat geeft haar vertrouwen om door te zetten en te gaan beseffen dat ze het kan.

o Soms is het goed om met haar te bedenken wat de voordelen zijn van doorzetten. Wat levert het haar allemaal op als ze het volhoudt en leert?

o Vraag haar wat haar helpt om het te laten lukken. Wat heeft ze van jou nodig en van de trainer? Wat kun jij zeggen of doen? Je kunt vervolgens kijken of je met haar per week een heel klein stapje kunt bespreken wat ze probeert te zetten. Ze mag zelf bedenken wat haalbaar is en als het niet lukt is het ook goed. Dat kan helpen om haar steeds net uit te dagen en te oefenen of te bespreken hoe dat stapje haar gaat lukken. Kijk maar eens of dat voor haar werkt of juist niet.

o Bespreek het ook snel met de trainer. Vertel hem of haar hoe het voor je dochter werkt en dat ze het wel echt graag wil. Bespreek ook hoe jullie het nu gaan doen en wat jullie besproken hebben. Hopelijk kan de trainer haar positief benaderen en vooral laten voelen dat ze haar moment mag kiezen om aan te sluiten. Ze heeft het wel nodig dat een trainer haar wat extra (positieve) aandacht geeft en haar prijst voor de dingen die ze wel meedoet. Daar moet je bij de trainer even om vragen, als hij dat niet uit zichzelf doet.

o Zorg dat je elke stap die zij zet - en lastig kan vinden - benoemt en prijst. Ook op andere (sociale) gebieden. Zo hoort ze steeds wat haar al gelukt is en dat geeft vertrouwen. Vraag haar na afloop hoe het haar gelukt is. Wellicht geeft dat handvatten voor als ze een volgende keer iets met een groepje moet doen.

De Alles Kits Counsellingpraktijk verzorgt voor kinderen van 7-12 jaar een training voor verlegen kinderen.
Individueel of in groepsverband!!
http://www.alleskitscounselling.nl/ voor meer informatie!

woensdag 5 oktober 2011

Wat is Mediasmarties?

Mediasmarties biedt een overzicht van kindermedia afgestemd op de leeftijd van je kind. Je kunt hier informatie vinden over de inhoud en geschiktheid van mediaproducten zoals: televisieprogramma's, (bioscoop)films, online games, video games, apps en websites voor kinderen tussen de 1,5 tot en met 11 jaar.

Waarom?

Het media aanbod voor kinderen is enorm. En het verandert steeds. Maar hoe weet je wat geschikt is voor jouw kind? Mediasmarties stemt de producten af op de leeftijd en het ontwikkelingsniveau van kinderen.

Voor wie?

Ouders, kinderen, opvoeders, grootouders, mensen werkzaam in de kinderopvang, scholen en centra voor jeugd en gezin.

Wie zijn we?

Een onafhankelijke en niet-commerciële organisatie in opdracht van de Ministeries van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) en Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

Klik hier voor het interview met de minister van OCW Marja van Bijsterveldt over Mediasmarties.

Nieuwsbrief?

Op de hoogte blijven van de laatste ontwikkelingen of ander nieuws van Mediasmarties? Stuur dan een e-mail naar info@mediasmarties.nl en meld u aan voor de nieuwsbrief.

Hoe werkt het?

Naast de algemene informatie over alle type mediaproducties stelt het systeem de gebruiker in staat een persoonlijk gebruikersprofiel samen te stellen.


Selectie verfijnen

Door de verfijnfuncties in of uit te schakelen kun je het aanbod verfijnen en selecteren op medium, genre, zender, spelcomputer, inhoud en vorm.

Specifiek product

Benieuwd naar het leeftijdadvies van een specifiek product? Zoek via de zoekfunctie op de naam of de titel.

Specifieke leeftijd

Wanneer er in de leeftijdscatagorie balk bijvoorbeeld de leeftijd '3' wordt geselecteerd, wordt het media-aanbod getoond voor zowel 1, 2 als 3 jarigen. Wel zijn alle producties voor 3 jarigen als eerst weergegeven in het aanbod. Er kan ook geselecteerd worden op 1 specifieke leeftijd, door in de zoekbalk ‘3 jaar' in te vullen.

Kindprofiel aanmaken

Door een kindprofiel aan te maken is het samenstellen van een mediamenu voor je kind snel en gemakkelijk. De leeftijd, naam en eerdere selecties worden onthouden waardoor het een persoonlijke media omgeving is voor jou en je kind: “dé mediamatch op maat”. Eenmaal ingelogd, kan er op de bovenste button ‘media-aanbod' worden geklikt, waardoor het aanbod wordt getoond wat bij de leeftijd van het kind past. Voor een kind van drie worden vanzelfsprekend producties voor 1, 2 en 3 jarigen weergegeven.

Foto uploaden

Maak het weekmenu van je kind persoonlijk en aantrekkelijk door een foto of afbeelding te uploaden op de profielpagina.

Profiel groeit mee

Mediasmarties groeit als het ware mee met je kind. Is je kind een jaartje ouder geworden? Mediasmarties past het media advies aan op de nieuwe leeftijd.

Weekmenu

Mediasmarties geeft naar aanleiding van het ingevulde kindprofiel een selectie van geschikte media. Door de verfijn opties kun je het aanbod naar keuze verkleinen. De uiteindelijk gekozen producten vormen het weekmenu van je kind. Print deze uit en hang hem op een duidelijk plek op.

Mediameter

Aan de rechterkant van het weekmenu vind je de mediameter. De mediameter houdt bij hoeveel producten per medium gekozen zijn. Elk product heeft zijn eigen kleur.

Reactie op beoordeling

Het is mogelijk om een reactie te plaatsen bij de beoordeling van een product. Zo kun je je mening en ervaring delen met Mediasmarties en andere gebruikers.

Meerdere kinderen in één gezin

Meerdere kinderen tussen de 1.5 – 12 jaar? Maak dan in één keer voor allemaal een profiel aan. Zodra je inlogt, kun je gemakkelijk wisselen tussen de verschillende pagina’s van je kinderen om voor allen een zo aantrekkelijk mogelijk mediamenu samen te stellen.

Op de groep

Alle informatie van Mediasmarties zit in een online mediagids. Als groepsleidster van een buiten- of voorschoolse opvang kun je eenvoudig zoeken op bijvoorbeeld een thema. Zo maak je in een handomdraai een mediamenu voor elke groep of themamaand. Ook kun je ouders advies geven over geschikte media voor hun kind.

Kernwaarden

· Onafhankelijk

Mediasmarties is een onafhankelijke site, zonder commerciële belangen. Het is een site voor ouders, opvoeders, kinderopvang, scholen en centra voor jeugd en gezin. Op de site vind je objectieve beoordelingen, inhoudsbeschrijving en leeftijdsindicaties. Zowel in tekst als met icoontjes.

· Persoonlijk

Op Mediasmarties maak je een eigen pagina aan voor je kind of groep. Op basis van een persoonlijk profiel selecteert Mediasmarties alle media die aantrekkelijk en leuk zijn voor je kind. Als ouder selecteer je waar je kind gebruik van kan maken.

· Aantrekkelijk

Mediasmarties.nl is zowel voor ouders als kinderen aantrekkelijk. De site werkt met herkenbare iconen, maar bevat ook tekst waarin de hele beoordeling van een product te lezen is.

· Veelzijdig

Media is crossmediaal en overal, altijd aanwezig. Alleen een tv programma? Verleden tijd! Er hoort ook een site en game bij. Daarom is op mediasmarties.nl informatie over het hele media aanbod; TV, films, dvd’s, games, sites te vinden.

· Betrouwbaar

De beoordelingen op Mediasmarties voldoen aan strikte criteria en voorschriften die deskundigen op het gebied van media en educatie hebben bepaald. De informatie is objectief; Mediasmarties maakt geen reclame voor producten. Als ouder beslis je zelf waar je kind naar kijkt of welke game hij/zij speelt op basis van de informatie.

· Actueel

Het media aanbod is enorm. En het verandert steeds. Daarom wordt Mediasmarties dagelijks aangevuld met nieuwe informatie en beoordelingen. Zo is het altijd actueel.

..Contact met Mediasmarties
info@mediasmarties.nl
035-6772037
Postbus 201
1200 AE Hilversum

maandag 3 oktober 2011

Tieners en Twitter, een lastige combinatie

door Justine Pardoen (uit nieuwsbrief JMouders)

Tieners en Twitter zijn een lastige combinatie, omdat tieners de gevolgen van hun tweets niet goed kunnen overzien. De politie heeft er de laatste tijd z'n handen vol aan, zie onder andere: Politie bezwijkt onder dreigtweets.
Inmiddels zien we ook steeds meer basisscholieren op Twitter. Wat moet je daarmee als ouders? Hieronder eerst een korte introductie van het fenomeen, voor degenen die er nog geen ervaring mee hebben. Daarna gaan we de diepte in.

Twitter in vogelvlucht

Twitter (letterlijk: 'kwetteren', vandaar ook het logo met het vogeltje) is een soort wereldwijd forum, waarbij de deelnemers in korte berichtjes van maximaal 140 tekens vertellen wat hen bezighoudt. Iedereen roept maar wat, en wie toevallig in de buurt is, vangt het op.

Nadat je een Twitter-account hebt aangemaakt, kun je tweets (berichten) plaatsen, ook via je mobieltje, maar je kunt ook bepaalde mensen 'volgen', zodat je snel hún gekwetter uit de berichtenzee kunt vissen. Zelf kun je ook 'volgers' krijgen.

Je kunt mensen aanspreken door het apestaart-symbool voor hun Twitter-naam te zetten (bijvoorbeeld: @Tamara), en je kunt zoeken op trefwoorden en onderwerpen. Gebruikers kunnen zelf aangeven wat het onderwerp van een tweet is, door het plaatsen van een hashtag (hekje) bij een woord of een afkorting. Bijvoorbeeld '#dwdd' als je iets over 'De Wereld Draait Door' vertelt.

Iedereen beloert elkaar

De Rijksvoorlichtingsdienst houdt alle tweets over het Koningshuis in de gaten, grote merken volgen wat er over hen gezegd wordt, en de veiligheidsdienst AIVD zoekt op woorden die iets met terrorisme te maken hebben.

Ook de politie zoekt zich suf naar bedreigingen die serieus genomen moeten worden. Ze kunnen er zelfs je huis voor komen doorzoeken. Zie: Politiebezoek door Twitter-foto. Voorbeelden van doodsbedreigingen vind je via twitter.com/doodsbedreiging.

Wereldberoemd in Twitterland
Een soapy als Nicolette van Dam ('Twitteraar van het jaar' in 2010) heeft zo'n 80.000 volgers. Maar je hoeft echt geen BN'er te zijn om veel volgers te krijgen. De volstrekt onbekende tienermeiden Leonie, Willemijn en Lisa, twitterend onder de naam @dutchteenagers hebben al meer dan 50.000 volgers en dat aantal neemt snel toe. Wereldberoemd in Twitterland. En het kan zomaar zijn dat je ineens de kranten haalt.

Andere populaire jonge twitteraars zijn bijvoorbeeld op @loesoetweets en @tienerfeiten. Allebei goed voor meer dan 50.000 volgers. Als je even rondfladdert op Twitter, vind je nog veel meer van dat soort tiener-accounts.

Zo ontdek je nog eens wat

Het gros van de tieners komt niet verder dan zo'n 10 tot 50 volgers uit eigen kring. Zelf volg ik een aantal van die kinderen zonder dat ik me heb aangemeld als volger, want dat kan natuurlijk ook. (Via een hulpprogramma als Tweetdeck kun je mensen volgen zonder dat je als volger bent aangemeld. Kan handig zijn...) Op Twitter is tenslotte alles openbaar, en zo ontdek je nog eens wat!

Als ik docent was, zou ik dat ook doen: af en toe eens kijken wat ze uitspoken, en hoe ze over jou en je school praten. Maar ook: soms laten merken dat je kunt meelezen, want zolang ze geen slotje op hun account zetten, kan dat. Tieners die in de gaten krijgen dat ze gezien worden, gedragen zich soms net ietsje bewuster.

Meelezen als ouder

Ik lees mee met mijn twitterende kinderen. Zo volg ik op afstand wat ze uitwisselen, ook al gaat het meestal nergens over. Maar soms gebeurt er wél iets belangrijks.

Ik kreeg bijvoorbeeld vrij snel door dat er een foto circuleerde van een naakt meisje. Ik was benieuwd hoe de pubers die ik ken, daarover denken en ik heb ze dat gewoon gevraagd. Daarmee gaf ik ze de kans om ook eens na te denken over de vraag wat je nog meer zou kunnen doen dan gedachteloos retweeten (doortwitteren).

Ik hoor van veel ouders dat hun kinderen niet willen dat je meeleest. Maar als ze in het openbaar twitteren, zou ik me daar niets van aantrekken. Dan lopen ze nu eenmaal de kans dat iemand ze gaat lezen, retweeten of citeren, op welke plek dan ook. Als ze dat niet willen, moeten ze hun account maar op slot zetten.

Cyberpesten

Tieners vervelen zich, ook op Twitter. En dan verzinnen ze 'grapjes'. Zo ontstond er kort geleden een buzz over het #deomeisje, een 13-jarige die de hoofdrol zou spelen in een erotisch filmpje. Daarin zou ze seksuele dingen doen met een deodorant-bus. Het meisje heeft daar zeer onder geleden, uiteraard. Het filmpje bestaat trouwens helemaal niet.

Je kunt dit natuurlijk beschouwen als cyberpesten en er ook als zodanig mee omgaan. De school kan bijvoorbeeld z'n pestprotocol uit de kast halen. Maar veel belangrijker is het om met kinderen structureel te praten over de kracht en de beperkingen van social media, en samen na te gaan wat 'openbaar' betekent. Hun 'grapjes' zijn niet vrijblijvend meer, omdat je niet zélf kunt bepalen of iets een grapje is of een strafbaar feit.

Zo twitterde een gymnasium-leerling die dit jaar eindexamen doet (zó dom zal ze dus niet zijn) dat ze een bom zou leggen in een schoollokaal. Tot haar spijt gebeurde er niets, waarop ze nog harder ging schreeuwen, en plotseling werd ze toch opgepakt. Ze bracht een nacht in de cel door, werd geschorst van school, en dat nieuws werd weer bekend via Twitter. Cool!

Copycats

Het gevolg was een enorme stroom copycats. Om de paar uur twittert nu een Nederlandse tiener dat hij ergens een school gaat opblazen, of een bom gaat leggen. En twee weken geleden ontstond er ophef over een school waar een jongen iemand met de dood bedreigd had via Twitter.

De volwassen wereld wordt dus nogal uitgedaagd door al die twitterende tieners. We kunnen niet niets doen, we moeten reageren op discriminatie en andere ongein. (Laatst las ik deze: "Als we alle politiemannen joden noemen, krijgen we dan een boete?"). Daar is een tweet van het type "Getsie, de leraar Engels zit met z'n vinger in z'n neus" natuurlijk niets bij.

Als het om tieners gaat, zullen we altijd alert moeten zijn. En nu dus ook online. Meekijken en commentaar geven. Wat doen ze en waarom? Blijven praten dus, maar tegelijkertijd ook begrijpen dat ze lang niet alles menen wat ze zeggen, en dat ze dat ook 'gewoon' aan het uitproberen zijn. Er zit niets anders op.